The Corinth Canal was drilled in the late 19th century and is a very important construction achievement. The canal connects the Saronic Gulf with the Corinth Gukf allowing vessels to avoid this way the circumnavigation of the whole Peloponnese region. The canal is a construction of impressive dimensions, with a length of more than 6 km and a width of about 25 meters. The view of the canal from above the bridge breathtaking! At the 2 edges of the canal there are two very interesting to see submersible bridges as well.
corinth canal
Το Δημοτικό Σχολείο Καλαβρύτων κτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, άρχισε να λειτουργεί το 1906. Αποτελεί δείγμα τετρατάξιου σχολείου με νεοκλασικά μορφολογικά στοιχεία και συγκεκριμένη τυπολογία. Κτίστηκε σύμφωνα με το πρώτο κρατικό πρόγραμμα ανέγερσης σχολικών κτιρίων το οποίο διαμορφώθηκε από τον νονομηχανικό του Υπουργείου Παιδείας Δημήτριο Καλλία και θεσμοθετήθηκε με το Νόμο ΒΤΜΘ/1895. Από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του διέθετε δασκάλους για όλες τις τάξεις και ήταν εφοδιασμένο με εποπτικά μέσα για τη διδασκαλία των ιστορικών, γλωσσικών, τεχνικών και πρακτικών μαθημάτων. Κατά την περίοδο της Κατοχής διέκοψε τη λειτουργία του. Χρησιμοποιήθηκε ως σχολείο μόνο από το Σεπτέμβριο μέχρι το Δεκέμβριο του 1943. Αυτή ήταν η μικρότερη σχολική χρονιά στη μακρόχρονη συμβολή του στην εκπαίδευση. Στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 κάηκε ολοσχερώς από την πυρκαγιά που προκάλεσαν οι Γερμανοί κατακτητές. Μετά την απελευθέρωση ανακατασκευάστηκε σύμφωνα με το αρχικό του σχέδιο. Επαναλειτούργησε το 1955. Το 1986 κηρύχθηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού και αποφασίστηκε να στεγάσει το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος. Το Δημοτικό Σχολείο Καλαβρύτων ήταν ένα από τα πιο ευρύχωρα δημόσια κτίρια της πόλης με μεγάλο προαύλιο χώρο. Κατά την περίοδο της Κατοχής από το 1941 έως το τέλος του Απριλίου 1943, επιτάχθηκε από τους Ιταλούς και μετατράπηκε […]
Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος
Δήμος Ερυμάνθου Θρύλοι, μυστικά, παραδόσεις, μνημεία και θησαυροί στην ορεινή Αχαΐα Ο Δήμος Ερυμάνθου είναι ο κυριότερος και μεγαλύτερος ορεινός όγκος του νομού Αχαΐας που συγκεντρώνει τα μυστικά και τους θρύλους δύο βουνών του Παναχαϊκού και του Ερυμάνθου, παίρνοντας τους από το χθες και μεταφέροντας τους στο σήμερα. Ανήκει στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης, ενώ προήλθε από την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Τριταίας, Φαρρών και των κοινοτήτων Καλεντζίου και Λεοντίου. Η έκταση του δήμου είναι 582,93 τ.χλμ. και ο πληθυσμός του 8.877 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Στα χωριά του Ερυμάνθου και του Παναχαϊικού, αλλά και των κάμπων της Τριταίας και του Φαραί ο επισκέπτης μπορεί να νιώσει την μοναδικότητα της ορεινής ελληνικής φύσης, γνωρίζοντας από κοντά δεκάδες μέρη με φυσική ομορφιά που έχουν μέσα τους τον πλούτο της ελληνικής λαογραφικής παράδοσης. Μιας παράδοσης που είναι ταυτισμένη με την ελληνική ύπαιθρο, την αγροτιά και την κτηνοτροφία, τον μόχθο για την γη. Πάνω όμως σε αυτή τη γη αναδύθηκαν και αναπτύχθηκαν πολιτισμοί και κουλτούρες που ξεκινούν από τα προϊστορικά χρόνια και φτάνουν έως τα νεότερα χρόνια. Ο τόπος αυτός είχε πάντοτε ζωή και διακρινόταν για την οργάνωση του σε ανθρώπινες κοινότητες, σε όλες τις […]
ΔΥΤΙΚΗ ΑΧΑΙΑ
Σε απόσταση 8 χιλιομέτρων ΒΑ από την πόλη της Κυπαρισσίας και μόλις 3 χιλιομέτρων ΒΑ από τις Ράχες, βρίσκεται ο Αρχαιολογικός Χώρος της Περιστεριάς. Θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα κέντρα πρωτομυκηναϊκού πολιτισμού, αφού είχε χαρακτηρισθεί και ως οι “Μυκήνες της Δυτικής Πελοποννήσου”. Οι ανασκαφές ξεκίνησαν από τον Σπύρο Μαρινάτο το 1960, αλλά ο αιφνίδιος θάνατός του σε δυστύχημα σταμάτησε την πορεία των ανασκαφών. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, ο καθηγητής Γεώργιος Κορρές συνέχισε τις ανασκαφές. Στο χώρο υπάρχουν τρεις (3) θολωτοί τάφοι μέσα στους οποίους βρέθηκαν πολλά χρυσά κύπελλα και κοσμήματα, καθώς και σπουδαία αγγεία, τα οποία χρονολογούνται στον 16ο-15ο αιώνα π.Χ. και εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χώρας.
ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ
Οι Λουσοί ήταν μία σημαντική πόλη της Αρκαδικής Αζανίας (όπως ονομαζόταν η περί τον Κλείτορα βορειοδυτική Αρκαδία), με ιερό πανελλήνιας εμβέλειας, το ιερό της Αρτέμιδος Ημερησίας. Βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά της προεκτάσεως των Αροανίων ορέων (Χελμού) και συγκεκριμένα στις δυτικές υπώρειες του Λούσιου όρους ή Προφήτης Ηλίας, στη κοιλάδα των Σουδενών, μεταξύ Κύναιθας και Κλείτορος. Η παράδοση συνδέει το ιερό της Άρτεμης με τον μάντη Μελάμποδα (Ο Πρώτος Ψυχίατρος της αρχαιότητος) ο οποίος εκεί γιάτρεψε από την τρέλα, με παρέμβαση της θεάς, τις κόρες του βασιλιά της Τίρυνθας Προίτου, δισέγγονου του Δαναού. Ως δείγμα ευγνωμοσύνης προς τη θεά, οι κόρες εισήγαγαν γυναικείους χορούς, ίδρυσαν ένα ιερό άλσος όπου και ανέγειραν βωμό τον οποίο έραιναν με αίμα από αίγες και πρόβατα. Από τότε οι κάτοικοι ονόμασαν την Άρτεμη Ημερησία, Ημέρα, αυτήν που ημερεύει τα πάντα. Προς τιμήν της θεάς γινόταν μεγάλη γιορτή, τα Ημεράσια, με αγώνες όπου έπαιρναν μέρος και ξένοι. Η Άρτεμις γινόταν τότε «ημέρα» (καλόβουλη, ευμενής) με προσφορές και ιεροπραξίες στο ιερό της. Κοντά στο χωριό Λουσικό του Δήμου Καλαβρύτων, το Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο έχει φέρει στο φως τη σπουδαία αρκαδική πόλη Λουσοί, ενώ οι ανασκαφικές εργασίες συνεχίζονται. Έχουν ανασκαφεί ο ναός της Αρτέμιδος Ημερησίας, χτίσμα του 3ου π.Χ. […]
Αρχαιολογικός Χώρος Άνω Λουσών
Σε απόσταση 3 χλμ. από την κλειτορία στο χωριό Άνω Κλειτορία βρίσκεται ο Αρχαιολογικός Χώρος του Αρχαίου Κλείτορα. Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες πόλεις της αρχαίας Αζανίας και επειδή είναι χτισμένη σε κάμπο όπως και άλλες αρκαδικές πόλεις και όχι σε φύσει οχυρό ύψωμα,περιβαλλόταν από ισχυρά τείχη για προστασία,τα οποία σήμερα δεν σώζονται σε καλή κατάσταση,γιατί το υλικό τους χρησιμοποιήθηκε στα μεταβυζαντινά και νεότερα χρόνια για το χτίσιμο των σπιτιών των γύρω οικισμών. Το τείχος ενισχύεται κατ’ αποστάσεις από ημικυκλικούς πύργους και κατασκευάστηκε κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους. Από τις τελευταίες ανασκαφές έχει αποκαλυφτεί σημαντικό μέρος της οχύρωσης και των πύργων της και μέρος του αρχαίου θεάτρου το οποίο όμως δεν σώζεται σε καλή κατάσταση. Μπροστά από το θέατρο σε κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο δίνονται κάθε καλοκαίρι σημαντικές θεατρικές παραστάσεις επειδή η κατάσταση διατήρησης του αρχαίου θεάτρου δεν επιτρέπει τη χρησιμοποίηση του. Κατά την παράδοση η πόλη πήρε το όνομα της από τον Κλείτορα, γιο του Αζάνα.
ANO KLEITORIA KALAVRTYTA
Οι Λουσοί ήταν μία σημαντική πόλη της Αρκαδικής Αζανίας (όπως ονομαζόταν η περί τον Κλείτορα βορειοδυτική Αρκαδία), με ιερό πανελλήνιας εμβέλειας, το ιερό της Αρτέμιδος Ημερησίας. Βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά της προεκτάσεως των Αροανίων ορέων (Χελμού) και συγκεκριμένα στις δυτικές υπώρειες του Λούσιου όρους ή Προφήτης Ηλίας, στη κοιλάδα των Σουδενών, μεταξύ Κύναιθας και Κλείτορος. Η παράδοση συνδέει το ιερό της Άρτεμης με τον μάντη Μελάμποδα (Ο Πρώτος Ψυχίατρος της αρχαιότητος) ο οποίος εκεί γιάτρεψε από την τρέλα, με παρέμβαση της θεάς, τις κόρες του βασιλιά της Τίρυνθας Προίτου, δισέγγονου του Δαναού. Ως δείγμα ευγνωμοσύνης προς τη θεά, οι κόρες εισήγαγαν γυναικείους χορούς, ίδρυσαν ένα ιερό άλσος όπου και ανέγειραν βωμό τον οποίο έραιναν με αίμα από αίγες και πρόβατα. Από τότε οι κάτοικοι ονόμασαν την Άρτεμη Ημερησία, Ημέρα, αυτήν που ημερεύει τα πάντα. Προς τιμήν της θεάς γινόταν μεγάλη γιορτή, τα Ημεράσια, με αγώνες όπου έπαιρναν μέρος και ξένοι. Η Άρτεμις γινόταν τότε «ημέρα» (καλόβουλη, ευμενής) με προσφορές και ιεροπραξίες στο ιερό της. Κοντά στο χωριό Λουσικό του Δήμου Καλαβρύτων, το Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο έχει φέρει στο φως τη σπουδαία αρκαδική πόλη Λουσοί, ενώ οι ανασκαφικές εργασίες συνεχίζονται. Έχουν ανασκαφεί ο ναός της Αρτέμιδος Ημερησίας, χτίσμα του 3ου π.Χ. […]
Αρχαιολογικός Χώρος Άνω Λουσών
The monastery is located on the right bank of the river Selinountas, opposite the village Lapanagoi of Municipality of Kalavryta, 30 kilometres from the city of Kalavrita and it is dedicated to the Assumption of the Virgin Mary. The Monastery which was built in 532 AD by strategist of Makellaria, as shown by an inscription which still exists, in order to atone from slaughter during the famous “Stasi of Nika” in Istanbul. In the centre of the Monastery it is the Panagia Makelarias, which is a small Byzantine church with a beautiful wooden-carved screen, on which it is placed the icon of the Virgin. This is an authentic Byzantine art piece, with a distinctive feature because wherever you stand, the Virgin’s eyes give you the impression that they follow you. The monastery was destroyed by the Turks in 1458 and renovated by the monk Neophytos. The original name of the monastery was the Virgin Mary Lithostrotiotisa, because it is built on a rock. The name “Makelaria” was given to the Monastery during the carnage that took place when the Turks attempted to conquer it in 1458. After many days of siege Turks occupied the monastery and kill the monks and […]
Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Μακελλαριάς